Het eindklassement van het ZHK bestuderend vind ik persoonlijk de resultaten toch echt wat povertjes. Als ‘vereniging’ over-all bedoel ik. Onze best geklasseerde Dame-Junior-C langebaan bijvoorbeeld is tegenwoordig vooral een shorttrackster die voornamelijk NIET bij ons traint. Ze is zelfs onze enige deelneemster Dames-C. Dat geeft te denken. Dat geeft in elk geval mij stof tot nadenken.
Als ik zo naar de huidige wedstrijd-rijdende pupillen kijk en vertaal naar de toekomstige instroom in de ANCO-selectie dan gaan we ook de aankomende jaren als vereniging nog even geen glansrol kunnen innemen denk ik zo -mogelijke individuele succesjes van rijders uitgezonderd-. Simpelweg omdat het spelen van een prominente rol als vereniging vraagt dat je uit een brede basis moet kunt selecteren.
Je moet bewijzen dat je er in thuis hoort. If-so: Entree. Je moet maar bewijzen dat je er nog in thuis hoort. If-not: Exit. Zo werkt dat met selecties.
Maar wat nou als je niets te kiezen hebt als selecteur, als er geen trits ongeduldige pupillenbommetjes op scherp klaar staan om als junior-C serieus herrie te komen schoppen?
Dan heb je op enig moment misschien niet echt meer een selectie, maar gewoon ‘een groepje iets oudere jeugd’.
Ik denk wel te begrijpen -met mijn zwartste gedachten- waarom de DKIJV-ANCO selectiecriteria in mist gehuld lijken; waar moet je momenteel immers op selecteren?
En wat zijn de ‘in’-normen en ‘uit’-normen, of wat zouden ze moeten zijn? Die kun je wel vastleggen, maar wat nou als misschien wel blijkt dat je niemand meer vindt die aan ‘in’ gaat voldoen terwijl wel een deel van je selectierijders (bij wijze van spreken) volgens je eigen normstelsel hun jasje moet komen inleveren? In tijden van schaarste is een hard filtermechanisme best wel tricky.
Begrijp me goed; ‘het probleem’ zit wat mij betreft niet aan de bovenkant. Zeker niet. Ik weet het niet van iedereen hoor, zeker niet, maar ik weet wel dat er selectieleden bij zitten die er in slagen om naast hun intensieve trainingsagenda en dito wedstrijdkalender er ook nog eventjes een gymnasiumpje op na houden bijvoorbeeld. Knap, dat je je op je fietsje rechtstreeks uit school meldt voor een zoveelste training en dan weer moe, nat & bepakt huiswaarts keert met een lege maag en nog een ongetwijfeld grote bak huiswerk-studie voor de boeg die avond. En dat zo’n 4-5 keer per week. Maar ‘ze’ zijn met te weinig. Er is te weinig interne competitie, er is geen hete adem in iemands nek.
Het probleem zit dus bij de pupillen. Want daar zit het basismateriaal, de grote bulk met daarin verscholen goudstof en soms een heuse nugget.
En de hele mijn moet worden ontgonnen, al het materiaal gefilterd. Pas dan vind je het meeste goud, de mooiste diamanten. Goud en diamanten liggen zelden aan de oppervlakte en komen zichzelf al helemaal niet brengen.
Op zaterdagavond krioelt het van de krabbelende jeugd, het gemiddelde indoor-speelparadijs zou op dit aantal enthousiast kids jaloers zijn. Nu er een actief jasjes-beleid wordt gevoerd is het gewriemel ook nog eens herkenbaar als ‘positieve-DKIJV-energie’. Toch rijdt niet meer dan een handjevol jeugdige jeugd op zondagochtend wel eens een wedstrijd.
Het zou me wat zijn, je kind op voetballen ‘doen’ maar hem/haar vervolgens niet gaan laten meedoen met de wedstrijden. Bij het aanmelden zeggen: “Nee hoor, mijn kind komt alleen maar bij jullie trainen”. Nu heb ik al vaker gehoord: “Jaaa, maar dat is natuurlijk anders hè, bij het schaatsen”.
Ja, dank je de koekoek. Da’s zeker anders. Da’s anders omdat ze een kind bij het voetballen vanaf dag één gewoon bij een team indelen. Punt uit. Ongevraagd. En al delen ze je koter in in de E7, dan zal-ie spelen in de E7. Op zaterdagochtend 08:15 uur. Maasland-uit. In de regen. En daar ben je als ouder ook gewoon bij. En dat vind je als ouder dan misschien ook niet altijd leuk, maar wel heel normaal.
En dat moeten we bij DKIJV ook gewoon gaan doen. Alle jeugd wordt per direct gewoon ingedeeld en aangemeld in het gewestelijke wedstrijdschema. We gaan stoppen met vragen om mee te doen. Je bent lid, je doet dus mee en je wordt dan-en-dan-daar verwacht. Alsjeblieft, hier is jouw schema; veel plezier en succes!
Hoe mooi zou het zijn als er zondagochtend zomaar ineens eens 36-of-zo pupillen-DKIJV aan de start zouden verschijnen?En hoe mooi zou het zijn geweest als afgelopen zondag op de pupillenmarathon 23-of-zo knoerten hadden gestart, op die werkelijk prachtige baan in Rotterdam? In plaats van slechts Otto als HPA en Fabian als HPC. Twee(!) jongens dus maar. En maar liefst nul(!) meisjes.
Ik vind dus: alle kinderen-pupillen-D-C-B-A rijden per direct hun wedstrijden volgens het staande wedstrijdprogramma Gewest-ZH. Punt uit.
-Je wordt niet eerst goed en gaat vervolgens pas wedstrijden rijden, je wordt pas goed doordat je wedstrijden rijdt.
-Als je niet meedoet aan wedstrijden omdat je denkt dat je er niet goed in bent dan is dat ook zo. En blijft dat ook zo.
Aan alle pupillen: Laat de selectie beven, laat ze trillen bij ANCO; laat ze zien waar ze bang voor moeten gaan worden. Bang voor jou! No fear, no surrender.
Als je aankomende vrijdag op de training komt dan zeg je gewoon eens in het voorbijgaan vriendelijk maar beslist tegen dat groepje op rij 4, 5 of 6 meest rechts op de tribune: “!HOOOOGER-OP!” Kunnen ze er vast aan wennen, of er voor zorgen dat ze zelf snel(ler) blijven rijden natuurlijk. Wat zouden we ze ook laten schrikken zeg, bij de dames/heren van de wedstrijdorganisatie.
Haha :-), ik zie ’t al voor me op de eerstvolgende startlijst; 57 DKIJV-ertjes. Bammm!
Wees gegroet,
Antwan Radt
De auteur is zelf verantwoordelijk voor de inhoud van publicatie. Met plaatsing van deze inzending onderschrijft DKIJV geen ideeën, suggesties of meningen die de auteur verkondigt.
Interessant stuk. Ik denk zeker dat we pupillen moeten stimuleren om wedstrijden te gaan schaatsen. Maar niet omdat ze moeten presteren. Nee, omdat het leuk is.
Bij sporten gaat het er niet (altijd) om, om de beste te zijn. Voor mij is het is gewoon een manier lekker om bezig te zijn met vrienden en iets anders te doen dan achter mijn laptop te zitten.
Onze vereniging is geen goudmijn, maar een maatschappelijke organisatie.
Groet,
Klaas
Hey Antwan,
Veel van de kids die op zaterdag schaatsen doen dit naast een andere sport. De weekenden zitten vaak dus al volgepland met voetbal, turnen, paardrijden en noem het maar op. Het ‘verplichten’ van wedstrijden rijden kan voor veel kinderen dus een struikelblok vormen en misschien zelfs wel reden tot stoppen. Dat moet je natuurlijk ook niet hebben.. Er wordt door veel kinderen ook puur voor de lol gereden. Het gaat hen er niet altijd om super snelle tijden te klokken, zij vinden het gewoon een leuke, gezellige bezigheid. De échte enthousiastelingen gaan vanzelf wel wedstrijden rijden, en ik denk niet dat het een goede zaak is om hier druk achter te zetten. Verder ben ik het helemaal met je eens, 57 DKIJV’ers op de startlijst zou prachtig zijn 😉 En laat ze maar met z’n allen “!HOOOOGER-OP!” roepen, wij roepen lekker terug!
Groet,
Roel
Ik kan me voor een groot deel wel vinden in dit betoog. Ook de nuancering van Klaas past erbij.
De beste willen zijn en plezier hebben zijn volgens mij niet strijdig met elkaar. Iedereen gaat anders met competitiviteit om en voor iedereen zal die balans dus anders liggen.
Antwan heeft helemaal gelijk met zijn stelling dat een bredere basis een betere selectie tot gevolg heeft. Maar een bredere basis levert meer op voor de club dan alleen meer DKIJV’ers op de startlijsten en een betere selectie.
Wedstrijd rijdende jeugd zal langer bij de club blijven hangen en veel meer een binding krijgen met de club. Tussen deze kids zitten de trainers en bestuursleden van de toekomst. Dus hoe meer jeugd er gaat wedstrijd rijden, hoe meer er bij de club blijven hangen en hoe beter de toekomst van de club gewaarborgd blijft.
Daarnaast vinden veel kinderen het leuk om wedstrijden te rijden. Zij hebben (meestal) geen moeite om op zondag ochtend vroeg op te staan voor een wedstrijd. Voor de ouders misschien even slikken,….. maar het is best gezellig hoor zo op de zondag ochtend met z’n allen langs de baan de kids aanmoedigen. Ik heb er jaren gestaan, als coach en als ouder.
En wij trainers van de Anco selectie zien ook wel die paar jochies die extra hun best doen als ze voor ons langs schaatsen. En dat mogen er wat ons betreft best wel veel meer zijn!
Groeten,
Giel
Een citaat uit de openbaring hooooogerop.
“En de hele mijn moet worden ontgonnen, al het materiaal gefilterd. Pas dan vind je het meeste goud, de mooiste diamanten. Goud en diamanten liggen zelden aan de oppervlakte en komen zichzelf al helemaal niet brengen”.
Mooi stukje beeldspraak !
Wanneer je weet waar de diamanten en of het goud zich bevinden is er vast wel een stukje natuur nog niet omgeploegd en ligt het kwijlend op je te wachten.
Mooi dat deze column een positieve discussie op gang brengt! Ik ben het zeker met Giel eens dat de jeugd niet alleen de basis is voor het schaatsen maar ook voor het kader. Hoe mooi is het om een aantal ANCO rijders op zaterdagavond bezig te zien met de jongste jeugd. Diezelfde jongeren kom ik tegen in de jurykamer. TOP.
DKIJV is een mooie (recreatieve) vereniging die zeker een selectie nodig heeft om de vereniging levend te houden.