Op zaterdag 19 Oktober zijn een drietal mountainbikers Wim Mooiman, Don Rolfens en Rein van de Velde van DKIJV naar het mooie Salland getogen. Hellendoorn was hun doel om daar mee te doen aan een nachtrit georganiseerd door de SVDO Tourbuffels.
De tocht startte om 19.00 uur op het dorpsplein en het aantal deelnemers van 1800 konden kiezen uit vier lussen van ongeveer 15 km, die allemaal over verschillend terrein gingen. Wij kozen voor de moeilijkste om als eerste te rijden. Na de eerste lus kom je via het dorpsplein waar van alles te doen was. Muziek, stalletjes met soep, broodjes, fruit en hartige hapjes. Na even een broodje gegeten te hebben op naar de volgende lus.
De eerste lus ging door smalle bospaden, met daarin een steile klim waar ik niemand tegen op heb zien fietsen, zo steil was deze. Boven aan de klim stond een soort schuimmachine die een laag schuim produceerde van 50 cm dik, over het laatste stukje van de klim. Met een hartslag tegen het maximum bereikte wij de top. Hier stond een kraam waar je een glas bier kon krijgen. Nu even niet dachten wij. We stapten weer op om te zien waar we heen moesten. Waarbij het een mooi gezicht was, al die lampjes die door het bos reden. Sommige mountainbikers hadden hun bike verlicht met LED lampjes. De tocht voerde door cafe’s waar ons wederom glazen bier werden aangeboden. We hebben ze vriendelijk afgeslagen.
De tweede lus voerde door weilanden waarbij de modder lekker aan je fiets bleef plakken en om snelheid te houden moest je behoorlijk doortrappen. Ook deze route voerde door boeren schuren, tenten in straten en zelfs een autoshowroom/garage. Men serveerde er stukjes kaas, kleine gehaktballetjes en stukjes Twentse worst. Verderop werden we verrast door een groep buurtbewoners die kleine glaasjes “Jagermeister” serveerde. Deze glaasjes moesten je rijdend opdrinken.
Na ons ruim twee uur uit de naad te hebben getrapt vonden wij het genoeg en hebben nog iets gegeten en gedronken, waarna de fietsen in en op de auto, samen met ons de thuisreis aanvaarde. De tocht in het donker is totaal anders dan bij licht. Je moet enorm geconcentreerd blijven, vooral tussen de bomen. De slingerpaadjes gaan op en af waarbij de lamp op je fiets niet direct alles laat zien wat voor je ligt. Kuilen, boomstroken en kombochten volgen elkaar in rap tempo op. Even een moment van onachtzaamheid en je beland in de struiken.
Ik kan niet anders dan te zeggen dat dit een hele leuke ervaring was. Volgend jaar Dongen in Brabant.
Rein.
Hallo diegene die dit lezen. wij hopen dat jullie volgend jaar met ons mee gaan. Houdt de site in de gaten. Het zou leuk zijn als een team van DKIJV mee gaat doen in Dongen Brabant in 2020.