fata morgana

Delft – 11 juli 2015 – OPINIE  – Het skeelerseizoen is alweer ras over.
Of skaten, voor de leek. Inlinen, voor de wel-ingevoerde.
Voer voor puristen, niemand buiten de sport die daar verder naar taalt.
De blik vooruit; laat de winter maar komen.
3 Oktober: Eerste dag De Uithof-ijs.

Maar het zal -figuurlijk- bewolkt en donker winterweer gaan worden, geen mooie vries-zonnetjes.
Waarom?
Hierom:
‘We’ hebben als DKIJV 7% groei in ledenaantal.
Tegen 5% gemiddelde daling bij collega-verenigingen in het Gewest.
De groei van DKIJV is een mooi gegeven en bereiken we dankzij inzet van velen.
Maar deze inzet en groei zal niet genoeg zijn, niet kunnen gaan voorkomen dat het schaatsen ter ziele gaat. Langebaan-schaatsen voor de ingewijden. Gewoon ‘schaatsen’, voor de leek.

Heel even dacht ik nog aan een opleving, een onverwachte meevaller, in de nacht van 9 juli werd nachtvorst gemeten in de Achterhoek. Min 1.5 graad. Een juli-kouderecord. Zelfs bij een guur windje hoop je tegenwoordig al op bemoedigend nieuws uit Friesland. Maar het bleef stil. Die schaastocht trekt veel mensen de sport weer in.
De afgelopen winters lieten vooral warmterecords noteren, dus mensen lieten hun schaatsen op zolder. Of gooiden ze gewoon weg. Op marktplaats ook slappe handel; je raakt zelfs mooie setjes ook tegen dumpprijzen aan de straatstenen niet meer kwijt.

Van heinde en verre vliegen we buitenlanders in van zieltogende bonden, in een ultieme poging het langebanen als Olympische discipline te behouden.
Ik heb ergens gelezen dat het aantal actieve bonden tenminste 21moet zijn maar dat de teller momenteel op 17 staat.
Nieuwe spelvormen worden bedacht en uitgeprobeerd terwijl de 10k (eindelijk, het werd ook wel tijd zeg) uit het programma wordt geschrapt. Op het Open-Brits op De Uithof wonnen Gewest-meisjes. Met overmacht.
Op de inteken-tafel bij de entree stond een slijptafel als algemene faciliteit voor de deelnemers. Een armoedig tafereel.

Er waart een alsmaar fantastischer wordende fata morgana rond. Ik doel op Zoetermeer-Bleiswijk (redactie: Transportium . Al failliet op de tekentafel. De businesscase is natuurlijk verre van rond. Nooit geweest ook hoor. En telkens wordt een nieuwe attractie er bij bedacht om ons toch te doen laten geloven dat het he-le-maal goed gaat komen. Ik ben dus een fervent tegenstander van die kermisattractie.
Ik ben bij enkele praatjes-presentaties geweest en ik weet iets van coöperatief ondernemen. Kromme tenen kreeg ik er van. Laat ik het zo zeggen; ondernemen in commune is met afstand de meest risicovolle manier, de snelste route naar faillissement. Bij winst wil iedereen natuurlijk graag delen, maar te nemen verlies -van een ander- wordt beleefd afgewimpeld.
Want als -om maar eens wat te noemen- de duiktoren(…) te weinig duikers gaat trekken dan zal de uitbater de duiktoren moeten sluiten, en niet meer gaan bijdragen aan corridors, grachten, hotellerie, verblijfsruimten of aan het onkruid-vrij houden van het P-terrein. Ik zie een vestiging aldaar van Ooms-sport ook niet gaan bijlappen op het exploitatietekort dat gaat ontstaan.
En de KNSB zie ik dat ook niet gaan doen. Daar (bondsbureau, Utrecht) was ik laatst voor een meeting; de twee beleidsmedewerkers bleken bepaald niet over te lopen van (zelf-)vertrouwen, en ook niet van goede ideeën overigens. Ik bedenk maar zo; alles dat ‘met marmer is ingelegd en van bladgoud is verguld’ moet ook worden betaald en uiteindelijk vinden die kosten hun weg richting eindgebruiker, in ons geval: in abonnementsprijzen. Ik weet niet hoe het u met uw centen vergaat maar ik voorzie meer dan forse stijgingen aldaar terwijl de geldkraan voor mijn bloedjes al vol open staat. Mijn gezin is nu al goed voor vele honderden Euro’s aan ijssportpret. Daar moet geen factor 2 bovenop gaan komen.
Dan wordt het om die reden alleen al toch nog korfbal-voor-linkshandigen voor m’n kroost. Niet doen dus, afschieten dat ‘plan’ (eigenlijk is het nog niet meer dan een idee zelfs), negatief op adviseren.
Als het er toch komt daar in de polder is De Uithof snel definitief dicht, als eerste.
Snel gevolgd door Zoetermeer-Bleiswijk. En dan hebben we ineens niets meer. Dat saneert dan zichzelf lekker uit zo. De hockeyclub van Rotterdam wordt dan lachende derde met hun kekke tunneltje.

Ik las net -echt, ik heb ze echt gelezen -alle drie- de Meerjarenopleidingsplannen. Terecht wordt uitgegaan van een zorgvuldige route van beginnende krabbelaar naar topsporter. Echter; we gaan door die zorgvuldigheid steeds meer buiten de prijzen vallen. In menig ander land, neem Zuid-Korea, wordt heel anders aangekeken tegen sportcarrières. Daar vind men het geen enkel punt dat een topsporter snel ook weer affikt, stukgaat. Medaille gewonnen. Land blij. Sporter overleden (bij wijze van spreken). “Volgende!” Kinderen van 10 ‘mogen’ daar best driemaal daags trainen. Oefenen met diep zitten? Hup, fixeren die houding. Tuigje aan en verder niet mekkeren. Ik zie op media wel eens filmpjes van trainingen van Colombiaanse jeugd. Omhoog-gehouden-vastgebonden op een rollenbank; inlinen oefenen (skeeleren dus). Tot je er bij neer valt. Ook al gaat dat niet (want; vastgebonden).
Dus, niet alleen kwantitatief zijn er reden tot zorg (terugloop aantal schaatsers), ook kwalitatief -gemeten naar toekomstige podiumplaatsen-..

Wat dan toch te doen?
Het aantal zgn ‘vrije’ sporters neemt juist toe.
Tijdens trainingen buiten zie ik hele horden mensen sporten.
Wij zijn er ook. Maar bijna niemand weet wie wij zijn. Bijna niemand weet hoe leuk het bij ons is. Maar zelfs al zouden ze dat weten; het is geen reden op zich meer om lid te worden voor mensen.
Een setje skeelers kopen, trimschoenen of een racefiets doen mensen zelf wel.  Schaatsen niet; want die kopen mensen niet meer.

Ik stel voor dat we proberen mensen aan ons te gaan binden door te zoeken naar andere meerwaardes. Dat we nog betere kortingen voor leden bedingen bij leveranciers, en die voordelen ook beter uitventen. Of extra deals op telefoonabonnementen van KPN. Wat dan ook; mensen zijn dol op korting.
Of dat we meer bekend komen te staan als kenniscentrum waar mensen experts kunnen raadplegen als ze dat willen.
Of dat we een fysiotherapeut praktijk gaan laten houden in het clubhuis. Een beginner of zo. Of ‘stagiaires’ zelfs, als buitenpost van een gevestigde praktijk. Of een diëtist in het lidmaatschap verwerken. Die betalen we niet natuurlijk die professional; daar zeggen we tegen: “Dat is goed voor je marketing”. Dat soort trucs.

Zo vind ik ook onze loop-shirts en -hemden te duur. Mooi, maar veel te duur. Elke woensdag hollen we met 40 sporters of zo door de Delftse Hout. Onherkenbaar, want niemand die in dat DKIJV-shirtje loopt. Jammer, gemiste kans. We communiceren wel onze ‘naam’, maar niet ‘wat de ander er aan kan hebben’. Van Coca-Cola drinken word je gelukkig zo doen ze dat ons geloven in reclames. En het werkt.
Rust iedere droogtrainer uit met dat (gratis) shirt en stel het dragen daarvan gewoon verplicht. En bidondragers-meefietsers met flyers er dan achter aan. En op die flyers staat zo min mogelijk wie we zijn en wat we doen, maar ‘wat de ander er aan heeft, wat het oplevert’. Zodat nog meer mensen ons gaan zien, de meerwaarde gaan geloven, en lid gaan worden.
En dan ook (weer) gaan schaatsen, liefst.

Elk jaar geen +7%, maar werken aan +25%.
Joh!, dan kopen we eerst De Uithof.
Op het middenterrein natuurlijk een skeelerpiste.
De funrink (of is dat met een -g?) ernaast als vaste shorttrackbaan. Geen gedoe meer met kussens slepen. En het oude frietkot beneden? Ons nieuwe knusse clubhuis.
Fietstraining voor de jeugd? Check; Trias here-we-come!
Elk jaar zo +25% gedurende 10 jaar. Eitje, toch?
Dan nemen we ook bestuurlijk het Gewest over.
En daarna de KNSB.
En daarna regeren we de wereld, tegelijkertijd met ons dan 100-jarig jubileum; ‘Koninklijk & Mondiaal-hofleverancier’.
En omdat we dan de baas zijn winnen we altijd.
Want iedereen is dan lid van DKIJV.
In Delft, het Gewest, in Nederland, en daarbuiten.
Ik zal dat niet meer gaan meemaken maar dan wordt er natuurlijk vast ook een te vergeven prijs naar mij vernoemd. Een soort ‘Thomas Bos bokaal’.
De ‘Antwan Radt trofee’, jaarlijks uit te reiken aan een lid met het meest absurde idee.
Kicken!

Maar eerst dus gewoon richting 3 oktober.
Was het maar vast weer zover!
Ik schaats weliswaar niet, maar ik ben er wel enorm van gaan houden.

Hartelijke groet en een prettige vakantie,

Antwan.

De auteur is zelf verantwoordelijk voor de inhoud van publicatie. Met plaatsing van deze inzending onderschrijft DKIJV geen ideeën, suggesties of meningen die de auteur verkondigt.