Voor zover ik daar zicht op heb gaat het met de meeste kinderen en jongeren van DKIJV wel goed op school. Gelukkig maar!, we hebben gymnasten, klas-overslagers, uni-gangers (waarvan zelfs eentje met dubbele studie als ik het wel heb) en wat al niet meer. Als vereniging voeren we vast de lijst aan van slimste groep leden; we zijn dus in elk geval vast goed in denksport.
Waar we bepaald niet de lijst mee aanvoeren is.. met het schaatsen. Ik weet dat we onze club positioneren als vereniging waarin vriendschappelijke omgang, gezelligheid en sportieve laagdrempeligheid kernwaarden zijn. Heel mooie waarden zijn dat, wat mij betreft.
We hebben echter ook een sportieve voorhoede; ANCO’s. En van een voorhoede verwacht ik toch prestaties, onze selectie rijdt niet voor niks -bijvoorbeeld- in onderscheidende wedstrijdpakken, en sommigen zelfs in ‘snel rubber’. Die voorhoede gaat elk jaar en-groupe de grens over om aan snelheid te werken, leeft met hartslagmeters, heeft verbijzonderde trainingen en dito -faciliteiten. Omdat ik supporter ben van deze groep heb ik dus verwachtingen die zich 1-op-1 verhouden met goede sportieve resultaten. Zo werkt dat.
Ja, leuk hoor voor je dat jij zo goed bent in oud-Grieks, maar als fan heb ik daar geen boodschap aan natuurlijk; als fan wil met een sjaaltje en vlag wapperen als je het podium opstapt en een medaille omgehangen krijgt omdat je heel snel hebt geschaatst. Ik wil als supporter ’s maandags ongeduldig elk kwartier de site van het gewest openen om te zien of de uitslagen al online staan en dan zien dat het supergoed is gegaan. Ik wil op mijn rechterschouder het logo zetten van DKIJV met daaronder dan de namen van onze toppers en data van gewonnen kampioenschappen, desnoods met spelvouten
Elke sportvereniging met een selectie streeft sportieve doelstellingen na. En omdat ik ‘onze’ doelstellingen niet ken (u wel?) kan ik alleen maar afgaan op mijn eigen beeld daarbij; en dat is het hoogste podium. Onze meer jeugdige rijdertjes moeten met hun vaders ’s zondags ‘naar het eerste’ willen gaan kijken, net als bij het voetbal. Zelf eerst in alle vroegte een potje ballen op een half veld en ’s middags naar het hoofdprogramma, inclusief een tosti en glaasje cola.
Als ik het lijstje* dat ik -en ieder- kreeg per mail zo zie gaan we ook dit seizoen niet echt vooraan meerijden. Bij aanvang seizoen tel ik bij de junioren slechts 2 rijders met ijsfaciliteiten, en blijf steken op 0 rijders in een (gewestelijke) selectie en is de selectie uitgedund vanwege ‘gaan studeren’. Bij de pupillen zijn slechts 2 rijders die starten in klasse 1 bij aanvang seizoen. Ik vind dit toch weinig geruststellend, een mager beeld, voor nu -en in de toekomst-.
Ik vind het fijn dat ons clubhuis goed wordt gebruikt door klaverjassers en bridgers en oosterse bruiloften. Maar ik hoop dus ook dat met de mouwen omhoog en met het mes op tafel zal worden vergaderd over het onderwerp ‘prestatiesport & ambitie binnen DKIJV’. Dat ik als fan ga merken dat ik eelt op mijn handen krijg van het applaudisseren bij de vele huldigingen. En dat mijn zoontje ook mee wil gaan kijken ’s middags naar ‘het eerste elftal’. O…, dat wil hij al. En hij wil meer, hij wil ook snel-sneller-snelst. Maar hij heeft geen idee wat hij daarvoor moet doen, of waar hij later aan moet (gaan) voldoen, bij wie hij daarvoor moet zijn.
Ik wil iedereen aanmoedigen: Heb heel veel plezier dit seizoen, geniet van je sport, van elkaar en van DKIJV als leuke vereniging. Af en toe een PR is ook fijn voor je, en doe daarom vooral ook allemaal geregeld mee aan wedstrijden; dat is leuk, spannend, gezellig en sportief. En als extra gericht aan onze ANCO’s: ‘Go-go-go-go!’; er staat een echte fan langs de baan!, en wat mij betreft ‘met drie rijen dik’.
*Ik doel op het lijstje namen – klassenindelingen bij aanvang van dit seizoen zoals verstuurd als bijlage in de mail 28/9 van secretariaat@dkijv.nl
Met sportieve groet,
Supporter Antwan
De auteur is zelf verantwoordelijk voor de inhoud van publicatie. Met plaatsing van deze inzending onderschrijft DKIJV geen ideeën, suggesties of meningen die de auteur verkondigt.
Note van de redactie: Wat is uw mening? Schrijf hieronder een reactie, of schrijf ook een opiniestuk voor op de site!
“Dat ik als fan ga merken dat ik eelt op mijn handen krijg van het applaudisseren bij de vele huldigingen. En dat mijn zoontje ook mee wil gaan kijken ’s middags naar ‘het eerste elftal’. O…, dat wil hij al. En hij wil meer, hij wil ook snel-sneller-snelst. Maar hij heeft geen idee wat hij daarvoor moet doen, of waar hij later aan moet (gaan) voldoen, bij wie hij daarvoor moet zijn”
Volgens moet hij dan bij zijn opvoeder zijn en dan maar hopen dat dat geen stakker is die in het duister tast zoals al die vrijwilligers die er niets van snappen en waardoor veel talent verloren gaat.
In het land der blinden is éénoog koning, zo luidt het gezegde. Is het dan niet zo dat deze koning zijn ziende blik moet delen zodat die arme blinde stakkers niet in het duister blijven tasten?
“in het land der blinde is éénoog koning”…je gaat wel ver om je argumenten kracht bij te zetten. Of was het gewoon een ongeval? ;-). In ieder geval beterschap!
Tja Sebastiaan, “vragen naar de bekende weg is” een ander bekend spreekwoord. Dus blijf ik je het antwoord dat je al hebt schuldig.
Deels waar, maar er moet niks.
‘Bij de pupillen zijn slechts 2 rijders die starten in klasse 1 bij aanvang seizoen.’
Trots om te melden dat het aantal pupillen dat mag starten in klasse 1 met 50% is toegenomen vanmorgen! Knap als je voor de tweede keer op klapschaatsen rijdt! Er is dus nog hoop Antwan. Wel jammer dat je er niet was met je sjaaltje en de beachvlag om het jonge talent aan te moedigen. 😉
Hé Antwan,
Zijn we weer, allebei gelukkig nog steeds fan van Dkijv en weer een jaartje later. Ik heb toch maar weer de stoute schoenen aangetrokken om even te reageren, ook al vraag ik mij nog steeds af waarom je jouw vragen en mening op de website deponeert…
Wat betreft school, daar kan ik kort over zijn: ik ben ook trots op al die meiden en jongens die naast hun inzet voor school ook zo hun best doen voor hun schaatssport! En als het VMBO, de HAVO, VWO met of zonder oud-Grieks, de universiteit of andere vervolgopleiding even wat meer tijd vraagt, het zij zo. Of toch maar thuisblijven en “voor-uitrusten”, weet je nog??
Jij had het over doelstellingen, Anco of niet, dat maakt m.i. niet uit. Volgens mij gaan al die jongens en meiden naast het plezier (let op: dat is de basis) allemaal voor het maximale. Ik stond vanmorgen om 7 uur nog langs de baan (was jij ff aan het “na-uitrusten” van het shorttracken gisteren, groot gelijk) en ik zag iedere rijder voor het maximale gaan. Tong op de schaatsschoenen, hier en daar een traantje maar vaak een lach. En een schouderklop onderling! Dat is m.i. topsport, op welk niveau of in welke klasse dan ook. Maar of daar altijd een medaille bij komt kijken: dat is jouw invulling. Ik vind die aanmoediging langs de kant voor IEDERE schaatser, dat chocoladebroodje bij een PR of die high five eigenlijk minstens net zo waardevol. Maar goed, ik was er al eerder achter dat we ook daar een verschillende kijk op hebben.
Even over Anco: als je wilt weten wat daar voor nodig is… volgens mij liefde voor de schaatssport, inzet, training, kortom: stinkend je best doen! Ik hoorde afgelopen week bij de info avond over Anco dat er een goede gedachte achter het trainingsschema zit: wel groeien maar niets kapotmaken. Als je met beleid -dus slim en volgens de schema’s- traint kom je soms verder dan de 14 jarigen die nu in het Gewest knallen maar over 4 jaar uitgeblust zijn. Ik heb goed geluisterd en veel geleerd. Dat met beleid trainen, geldt eigenlijk voor alles: met beleid je mening geven hoort daar misschien ook wel bij?!
En trouwens, als we het over trots hebben, over het “met je vader langs de lijn bij het eerste gevoel”, weet je wat het leuke is? Ik zie zoveel jonge DKIJV-schaatsers alweer in een lesgevende rol op de ijsbaan op hun vrije zaterdagavond. En moet je de gezichten eens zien van de nieuwe leden als zij uitleg krijgen van onze gevorderde jeugd! Dat is pas een voorbeeldfunctie en zij inspireren de starters bij DKIJV…daar moet je ook ff het eelt voor op je handen applaudisseren (hoef je niet eens op maandagochtend de site van het gewest te openen, want dit kun je live met je eigen ogen waarnemen als je het wilt zien). En ook een pluim voor alle trainers, natuurlijk!!
Oh ja, volgens mij heeft DKIJV toch al aardig wat gepresteerd: zowel het afgelopen jaar als in de jaren daarvoor.
Op menig Nederlands Kampioenschap of zelfs nog hoger stonden de DKIJV-ers op schaatsbanen door het land. Ik was er afgelopen jaar bij, gelukkig hebben we de foto’s nog want jij bent ’t blijkbaar vergeten. En voor wat langer geleden: vraag het gerust bij de senioren na maar ik hoorde vanmorgen trotse verhalen langs de baan…
Maar misschien wil jij wel meer? Tja, bij ADO DEN HAAG willen ze dat ook, zij krijgen wel veel financiële middelen voor hun selectie en zelfs dan staan ze op de 16e plek. Of wil je beweren dat ook zij door hun HBO studies hun sport laten versloffen?
Kijk, soms zit het mee, soms zit het tegen. Dat geldt voor de schaatssport, maar ook voor het dagelijks leven.
Als je daar mee leert omgaan komt ’t vast allemaal goed. Neem gerust een tosti en een cola om hier eens op je gemak over na te denken.
We zien elkaar binnenkort vast weer langs de baan om iedereen aan te moedigen en om te genieten van de jongens en meiden van DKIJV. Go, go, go….
Namens veel vrijwilligers en mijzelf oprecht bedankt Chris.