Van 12 t/m 14 februari is de Anco selectie voor een wedstrijdweekend in Erfurt geweest. Dat was natuurlijk weer een groot feest. Aanvankelijk zouden Thomas, Paul en ik als begeleiding meegaan, maar Paul kon om privé redenen op het laatste moment helaas niet mee. Gelukkig wist Hans op zo’n korte termijn te regelen dat hij mee kon.
Het was weer een gezellig en geslaagd weekend. Sportief gezien waren er mooie hoogtepunten met veel PR’s. Ook buiten de ijsbaan was de sfeer gezellig en ontspannen. Enige incident (voor zover je van een incident kunt spreken) was een schaal die van een kast af in scherven viel. Hugo (F) was de aangewezen persoon om met een uitgestreken en berouwvol gezicht en een hand vol scherven zich bij de leiding van het Hostel te verontschuldigen. Bij het uitchecken bleek dat bijzonder goed gelukt te zijn. ‘Kein problem’ werd me verzekerd.
‘Kein problem’ werd me verzekerd.
Met Thomas en Hans in de begeleiding konden we de uurtjes op het ijs net als vorig jaar weer bijzonder nuttig besteden en ook zelf hebben we nog een rondje gedraaid. Hartelijk dank daarvoor.
Hieronder kunnen jullie het weekendverslag lezen dat op de terugweg gemaakt is. De jongens en meid hebben er weer wat leuks van gemaakt.
Rest mij nog de schaatsers van de selectie te bedanken voor het leuke weekend. Want ook wij hebben weer genoten.
Giel
Vrijdag 12 februari 2015
De heenreis
De zin ”Slipper op je hoofd!” werd ook opmerkelijk vaak geroepen.
Lang lang geleden, zo ongeveer 2 dagen terug begon het kamp al met de verwarring over de verzameltijd bij de Mac. Traditioneel te laat vertrokken we richting de Gunda-Niemann-Stirnemann-Halle. De reis was lang en voor velen slaapverwekkend. We zochten onderweg naar manieren om ons te amuseren en de tijd te doden. Wat ons bijvoorbeeld veel plezier gaf was zoeken naar ”dikke BMW’s”, en ondertussen het tekenen van geslachtskenmerken op de beslagen ramen. De zin ”Slipper op je hoofd!” werd ook opmerkelijk vaak geroepen. De pauzes tijdens de reis bestonden uit drie kwartier koffieleuten en naar de wc gaan, soms door het kinderpoortje. Eenmaal in Erfurt aangekomen konden we niet wachten om het hostel binnen te gaan en daar hadden we een speciale reden voor. De jongedame achter de balie was namelijk erg aantrekkelijk voor de jongens. Na de verdeling van de kamers was het tijd om de bedden op te maken. Voor velen was dit een kleine moeite, maar (de nog halfzieke) Hidde bleek hier opvallend veel moeite mee te hebben. In de jongenskamer was een extra bed opgemaakt voor dé vrouw achter de balie.
Voor het eerst op het ijs
Mariska werd zelfs meerdere keren teruggefloten
Toen was het tijd voor het ritueel van de grote boodschap en het aantrekken van de schaatskleren om vervolgens naar het hemelse ijs van Erfurt te vertrekken. Niemand van de selectie had het geduld om te wachten tot 6 uur om de eerste stap op het ijs te zetten. Mariska werd zelfs meerdere keren teruggefloten omdat ze stiekem al op het ijs stond. De training bestond uit anderhalf uur heerlijk poetsen. De vraag naar een flink avondmaal werd steeds groter. Voor deze maaltijd moesten we echter nog een flinke wandeling maken door de opvallende straten van Erfurt. Op het menu stond een bord spaghetti, lasagne of een pizza met van alles erop, bij Hugo de Fraiture zelfs dubbelgevouwen. Toen de trainers eindelijk klaar waren met kletsen konden wij terugkeren naar ons geliefde bed om te rusten voor de eerste wedstrijddag.
Zaterdag 13 februari 2016
Een goed ontbijt voor de eerste wedstrijd
Het Duitse jongetje
Na totaal niet wakker te hebben gelegen door langskomende treinen begonnen we om 8 uur met het ontbijt. Deze maaltijd bestond uit cornflakes in de vorm van koekjes en lekkere broodjes. Na het ontbijt kleedde iedereen zich om en gingen we naar de ijsbaan om nog even in te rijden. Na de lunchpauze begon om één uur de wedstrijd. Hugo de Fraiture werd tijdens zijn 500 meter door een kleine Duitser gehinderd, maar reed desondanks een pr. Het Duitse jongetje werd gediskwalificeerd en Hugo mocht zijn rit overrijden. Dit was wederom een pr. Hugo Uijlenbroek was gebrand om dit weekend een 39er te rijden, maar reed tot zijn teleurstelling 40:01, wat wel een pr was. Op de 1500 meter werden er ook veel pr’s gereden door Hugo’s, Roel en Mariska.
Totaal niet verwacht stopten Roel en Jesse voor de winkel met bikinisetjes
Na deze wedstrijden keerden we terug naar ons hostel. Na twee uurtjes schaatsen slijpen en chillen vertrokken we naar hetzelfde restaurant. Deze keer was er wel gereserveerd. We moesten wel nog even wachten met een glaasje vruchtensap, om vervolgens een tafel in de schuilkelder van het restaurant te krijgen. De pizza Calzone was erg populair en Hugo de Fraiture werd hierdoor een ’trendsetter’ genoemd. Na heerlijk gegeten te hebben liepen we weer terug naar het hostel. Totaal niet verwacht stopten Roel en Jesse voor de winkel met bikinisetjes. Uiteindelijk aangekomen in het hostel ging iedereen lekker slapen, omdat we de volgende dag weer wedstrijden hadden.
Uw verslaggevers van vrijdag en zaterdag,
Ijen, Hugo de Fraiture, Hugo Uijlenbroek, Mariska en Hidde
Zondag 14 februari 2016
De voorbereiding
Op zondagochtend ging de fitte en slimme kern van de ploeg even hardlopen in een Oost-Duits parkje. De kou was niet alles, maar daar lieten we ons niet door afschrikken. Nadat we 5 minuten onderweg waren, begon het te regenen, dus liepen we maar snel weer terug.
Tja, dit is wel een degelijk baantje.
Na het ontbijt achter de kiezen te hebben gestopt, werden de tasjes weer gepakt. De muziek van Ruben was niet om over naar huis te schrijven, maar dat hebben we nu toch maar gedaan. De schaatsbaan lag er weer strak bij, geen wolkje op het ijs. Om Jesse maar even te quoten: “Tja, dit is wel een degelijk baantje.” De beentjes werden gestrekt, de pakken gingen aan, en het werd tijd om te knallen in Erfurt. Deze wedstrijd was volledig ontzien van plebejers, alleen wij reden vandaag.
Knallen in Erfurt
De 1e 500m ging erg goed, de nodige pr’s werden verbroken. Ruben ging op z’n plaat, met een mooi pirouetje als afsluiting.
Hierna begon de 1000 meter. Hugo U. Reed een schitterende race tegen zichzelf, waarna Ijen het tegen Ruben opnam. Ijen won overtuigend, mede door de blauwe billetjes van Ruben. Toen dit kippeneindje gereden was, begon de 3000 meter. Tegen de 1/14e marathon werd enorm op gezien, aangezien de benen nog zwaar waren. Roel begon, met plezier, aan zijn 3. Dit was geen spannende race, aangezien hij zijn tegenstander lapte, een rondje van te voren. Na een redelijke tijd, was de eer aan Hidde, die tegen zichzelf reed. Mede door zijn snotneus was het geen toptijd, maar hij was tevreden.
Hugo F. en Jesse betraden daarna de ring. Jesse’s frequentie was zeer laag, maar de klappen werden er niet minder op. Hugo kwam goed mee, waarna rondje na rondje werd afgelegd. De race werd gewonnen door Jesse, op punten weliswaar, geen k.o.
Roel vroeg nog erg sensueel aan Hans of hij zijn schaatsen even mocht voelen
Nadat de race’s waren geraced, stalen de trainers nog even de show, door nog even een paar rondjes door te trappen. Roel vroeg nog erg sensueel aan Hans of hij zijn schaatsen even mocht voelen, waarna hij besloot dat hij die toch ook wel wilde.
De terugreis
Hierna begon de Grote Terugreis, waar iedereen al moe aan begon. Het busje van Thomas en Giel was een half uur eerder bij de 1e stop, want Hans had even een extra lusje mee gesnoept.
Na even te hebben geslapen, kwamen we bijna tegelijk aan bij stop 2, waar ontdekt werd dat Jesse een zeker schone nicht bleek te hebben, waar de naam tot op de dag van vandaag nog niet bekend is.
Toen dit sublieme verslag af was, hadden we nog een uurtje voor de boeg, en hier sloegen we ons moeiteloos doorheen. Een buitengewoon degelijk dagje.
Uw verslaggevers van de zondag,
Jesse, Roel, Ruben
