De weerverwachting voor zaterdag 16 december 2017 is nogal wisselend: regen, mist, natte sneeuw, hagel en misschien een zonnetje. Dus regenpakken, paraplu en veel droge spullen mee. Een ding zijn we vergeten…zonnebrand. En laten we die nu het hardste nodig hebben gehad! Klopte de weersvoorspelling dan niet? Ja wel hoor, de bui barstte los op de terugweg in de auto.
Grefrath
Grefrath zo’n 10 km over de grens bij Venlo. Op een zaterdagochtend zo’n 2 uur rijden. Zoals wij bij de Kleiweggies altijd doen kunnen we toch nog even zeggen: Weeeeeeeee … zijn iiiiiiiiiiiin Duitsland. Over wat landwegen rijd je dan het dorp Grefrath binnen en zie je als eerste een enorme betonen kolos. Tenminste als je het dorp aan de goede kant binnen rijdt. Via de kassa en de ijshockeyhal (waar om mij onduidelijke reden een soort Griekse tempel in is gebouwd) loop je naar het restaurant voor Pommes, eine Tasse Kaffee oder Bratwurst. En dan de 400 meter baan. De baan is open (dus zonder dak) en omgeven door hoge wallen. In het midden is er een funring die wel overdekt is. Op de kopse kant achter de start van de 500 meterstart staat een gigantisch scorebord. Het leuke is dat je naam daar op staat als je gaat rijden. Een buitenbaan heeft natuurlijk ook te maken met weersinvloeden. Het zonnetje schijnt lekker op een deel van de baan. Dat maakt ijs soms zachter en dat heeft invloed op de tijden. Het is toch een compleet andere entourage dan wij op de Uithof gewend zijn. Tot zover de sfeerreportage.
Interclubwedstrijd
Wat gebeurt er dan op deze Duitse ijsbaan? Hier wordt een interclubwedstrijd verreden door 14 teams waarvan 12 uit Nederland. De 28e Förderkreispokal georganiseerd door Eisschnelllauf Club Grefrath. Pupillen A t/m D voor jongens een meisjes. Er wordt een 300 meter, 500 meter en een estafette gereden. Er is zowel een individueel klassement als een clubklassement. 4 jongens en 4 meiden verdedigen de kleuren van DKIJV. Het team kent twee debutanten in deze Duitse wedstrijd: Emma van der Goes en Guus Doodeman. Emma heeft tot nu toe nog maar 1 wedstrijd gereden, 2 keer een 100 meter. De andere teamgenoten ontfermen zich over haar en leggen haar goed uit hoe ze een 300 en 500 meter moet rijden, inclusief het van baan wisselen op de 500 meter. Uiteraard onder het toeziend oog van coach Sebastiaan van Leeuwen. Als debutante op deze afstanden rijdt zij natuurlijk 2 persoonlijke records. Guus heeft al meer ervaring maar rijdt voor het eerst mee in Grefrath. Hij rijdt voor het eerst een 500 meter en doet in een mooie tijd. Is dit zelfs een clubrecord? Ik kan het even niet achterhalen.
De andere rijders zijn Matthijs Wijk (PR op de 300 meter), Mare Rieff (PR op de 300 meter), Amanda van Leeuwen (PR op de 300 meter), Luuk Doodeman, Iris kleiweg en de teamcaptain, hij is tenslotte de oudste van het stel, Rafael Kaldenbach. Zij hebben allemaal al eens hun rondjes gereden op de Grefrather ijsbaan. Om van dit artikel geen boekwerk te maken, verwijs ik naar de uitslagen hieronder.
Estafette
Persoonlijk vond ik de estafette het hoogtepunt van de wedstrijd. Iedereen rijdt mee. 4 teams in de baan. Guus mag starten namens DKIJV na 400 meter geeft hij letterlijk het stokje over aan Emma. Ze geeft alles wat ze in haar heeft maar ze moet de derde plaats die Guus heeft veroverd, opgeven. De wissel met Matthijs is perfect. Hij gaat op jacht naar de derde plaats. DKIJV is zeker niet kansloos voor de overwinning in deze race. Matthijs zorgt ervoor dat de eerste plaats in zicht blijft. Mare haakt weer aan zodat de aansluiting met de nummer twee en drie weer wordt gemaakt. Luuk dicht het gat definitief. Amanda ligt zelfs even op kop. In de voor haar laatste binnenbocht houdt ze het “gat” dicht en geeft het stokje weer door aan Rafael. De wissel gaat goed maar de tegenstander is te sterk. Iris is de slotrijdster. De eerste plaats is niet meer haalbaar maar ze geeft alles voor een goede tijd. Het is tenslotte een competitie tegen alle andere clubs. Een prachtige teamprestatie. DKIJV eindigt in de race als tweede en in totaal als 8e. Zowel individueel als team vallen de DKIJV-ers niet in de prijzen. Van de 14 clubs wordt DKIJV verdienstelijk 6e. Als herinnering een Urkunde und Ein Brot mannetje.
En wij, de supporters, zijn supertrots dat onze jongens en meiden echt een team zijn die samen inrijden, elkaar aanmoedigen en feliciteren of troosten bij winst of verlies. Mooi om mee te maken. Als schrijver ga ik er van uit dat ik voor het laatst deze happening heb meegemaakt. Mijn dochter mag volgend jaar als junior niet meer meedoen. Ik raad iedere pupil en ouder aan de kans te nemen een keer aan dit bijzondere toernooi mee te doen.
Foto’s
Auf Wiederschnitzel.
Groetjes Rob en Anja
